รถคลับนำผู้หญิงสาววัยไม่เกินสามสิบปีมาส่ง

สาวรูปร่างโปร่งค่อนข้างสูง ซอยผมสั้นพอประมาณ ใส่เสื้อสายเดี่ยวสีขาว กางเกงสี่ส่วนสีน้ำตาล รองเท้าผ้าใบ สะพายกล้อง SLR

แคลร์ยกมือไหว้ทันทีที่แขกวีไอพีสาวลงจากรถคลับ

แขกวีไอพียกมือไหว้กลับ

แคลร์กล่าวต้อนรับ

"You're welcome to an exclusive ride with our newest roller coaster... it's the first floorless coaster in Asia."

สาววีไอพีที่แต่งหน้าเล็กน้อยพองาม พูดตอบด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกัน

"My pleasure, too. I've heard so much about this from my friend. Very exciting to see the real thing today."

แคลร์ผายมือให้สาววีไอพี เดินนำขึ้นบันไดไปบนชานชาลา

บนชานชาลา....รุ่งปลีกตัวเข้าไปอยู่ในห้องควบคุมกับคาร์ล ปล่อยให้แคลร์ทำหน้าที่ของเธอให้เต็มที่

เจ้าหน้าที่สาวอินเดียนแนะนำให้แขกยืนรอหน้าห้องควบคุม เธอเดินถือเศษผ้าตรงไปที่ขบวนรถไฟเพื่อเช็ดที่นั่ง

แขกสาวหยิบกล้องขึ้นมาประคอง เปิดฝากล้อง

รุ่งเห็นเศษผ้าอีกหนึ่งผืนวางไว้ที่เก้าอี้สำหรับผู้นั่งรอ เขาจึงเดินออกจากห้องควบคุม ตั้งใจจะหยิบเศษผ้าอีกชิ้นไปช่วยแคลร์เช็ดที่นั่ง

แขกวีไอพียืนมองหน้ารุ่ง แล้วส่งยิ้มมุมปากให้

"เหนื่อยเหรอคะ ?"

รุ่งหยุดเดิน แล้วทำหน้าซื่อ ยิ้มให้ ทั้ง ๆ ที่ไม่เข้าใจว่าทำไมแขกนางนี้ถึงตั้งคำถามแบบนี้

"เปล่าครับ !"

"หัวยุ่งเชียว !" เธอพูดต่อ

รุ่งหันหน้าไปมองผนังกระจกห้องควบคุม เห็นทรงผมของตัวเองกระเซอะกระเซิง เหมือนกับคนที่เพิ่งเล่นมวยปล้ำมา

"โอ้ย !" เขาอุทาน

แล้วหันกลับมาโค้งหัวให้กับสาววีไอพี

"ขอโทษครับ"

เธอยิ้ม แล้วยกกล้องขึ้น ชี้นิ้วมาที่กล้อง

"ขอถ่ายรูปได้มั้ยคะ ?"

รุ่งรีบหันหน้าไปมองที่ผนังกระจกอีกครั้ง สารรูปตัวเองดูไม่จืดจริง ๆ

เขาส่งยิ้มแหย ๆ ให้กับเธอ

"ไม่เหมาะมั้งครับ ถ้าอยากจะถ่าย เดี๋ยวขอผมเข้าห้องน้ำไปหวีผมให้เรียบร้อยก่อนนะครับ"

สาววีไอพีหัวเราะหึ ๆ แล้วชี้มือไปที่รางรถไฟเหาะ

"โน่น ! อยากถ่ายโน่นค่ะ !"

หัวใจของรุ่ง หล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม พร้อมกับใบหน้าที่หดเหลือสองนิ้ว

4.5 G Force ของเจ้ารถไฟเหาะคงทำให้สมองเขาด้อยปัญญาลงอย่างกะทันหัน ถึงได้หน้าแตกกับเรื่องง่าย ๆ เช่นนี้

เขาหัวเราะกร่อย ๆ

"ได้ครับ ! ถ่ายได้ครับ ตามสบาย"

สาวสายเดี่ยววีไอพีหัวเราะหึ ๆ แล้วยกกล้องขึ้นเล็งไปที่รางรถไฟเหาะซึ่งมีไฟส่องสว่างเด่นเป็นพระเอกอยู่กลางลาน

ไอ้หนุ่มหน้าแตกรีบฉวยเศษผ้า แล้วเดินตรงไปช่วยแคลร์ที่ขบวนรถ

ที่นั่งแถวหน้าถูกเช็ดสะอาดเรียบร้อย

แคลร์เดินกลับมาเชิญแขก

สาววีไอพีเดินตรงมาที่ขบวนรถ รุ่งยืนรออยู่ที่ชานชาลา

เธอมองหน้ารุ่งแล้วอมยิ้ม

รุ่งมีความรู้สึกว่า สาวคนนี้มีบุคลิกกวน ๆ ปนขี้เล่นพอสมควร

ขณะที่เธอกำลังจะเดินสวนกับรุ่ง เธอหยุดเดิน

"ฝากนี่ได้มั้ยคะ ?" เธอยื่นกล้องให้รุ่ง

รุ่งโค้งหัวแล้วยื่นมือรับกล้อง

"แล้วนี่ด้วยค่ะ"

เธอหยิบเครื่องแอ๊ปเปิ้ลไอพ็อดพร้อมหูฟังจากกระเป๋ากางเกง ยื่นให้รุ่ง

รุ่งยื่นมือรับ

"เพลงที่ฟังค้างอยู่นี่เพราะนะ ลองฟังดู !"

เธอพูดจบแล้วเดินตรงไปที่ขบวนรถไฟ แคลร์เดินตามไปบริการ

รุ่งเดินสะพายกล้องไว้ที่คอ แล้วถือไอพ็อด เดินมานั่งที่เก้าอี้หน้าห้องควบคุม

เขาสั่นหัว แล้วยิ้มให้กับตัวเอง นาน ๆ จะเจอผู้หญิงกวน ๆ อย่างนี้สักคนหนึ่ง

แล้วเขาก็ถือวิสาสะ หยิบหูฟังไอพ็อดขึ้นเสียบ ปลดล็อค แล้วกด 'play'

เสียงเพลงดังขึ้น พร้อมเสียงร้อง

'Hey Dear !....You know I hate to go.....'

เพียงแค่สองประโยคแรกของคำร้อง ก็ทำให้รุ่งต้องผงกหัวตาม

ขบวนรถไฟออกตัวแล้ว

'Just lay here ....listening to the radio'

เสียงร้องของนักร้องคนนี้ เข้าท่ามาก

'...Upstairs hiding from the world below
The day fading on the dial'

ดนตรีก็เข้ากับเสียงร้องได้อย่างเยี่ยม

แล้วจิตของเขา ก็เข้าสู่ภวังค์ของเสียงเพลง

*******************************************************************

เสียงเพลงจบลง ขบวนรถไฟกลับเข้าเทียบชานชาลา

แคลร์เดินไปต้อนรับ นำแขกวีไอพีลงจากตัวรถ แล้วค่อย ๆ เดินมาบนชานชาลา

รุ่งรีบปิดไอพ็อด ถอดหูฟัง แล้วลุกขึ้นยืน

แคลร์เดินมาชะโงกหน้าลงไปที่ลานข้างล่าง

รถคลับถูกจอดอยู่ แต่ไม่มีคนขับ

สาวอินเดียนพูดกับรุ่ง

"ฉันจะต้องอยู่ปิดแพลตฟอร์มนี้พร้อมกับคาร์ล เธอจะว่าอะไรมั้ย ถ้าฉันจะรบกวนให้เธอ..."

รุ่งเข้าใจทันที

"โอเค แคลร์ ได้ ! ฉันขับรถคลับไปส่งคุณผู้หญิงคนนี้เอง"

แคลร์ยิ้มให้

"โอเค ! งั้น เธอส่งคุณผู้หญิงเสร็จแล้ว ค่อยมาเจอกัน"

รุ่งผายมือไปที่บันได แล้วเดินนำแขกวีไอพีลงบันได ตรงไปที่รถคลับ

สาววีไอพี ก้าวขึ้นนั่งบนที่นั่งข้างคนขับ

รุ่งค่อย ๆ ถอดกล้อง และ ไอพ็อด ส่งคืนเธอ

ตัวเขาขึ้นมานั่งฝั่งคนขับ แล้วเริ่มออกรถ

"ไปที่ไหนครับ ? เมนฮอลล์ ?"

"ใช่ค่ะ เมนฮอลล์"

รุ่งพยักหน้ารับรู้

"เพลงเพราะมากครับ ชื่อเพลงอะไรครับ ?"

สาวสายเดี่ยวหันหน้ามาหารุ่ง

"เพลงไหนคะ ?"

"เพลงที่คุณเปิดคาไว้ครับ ที่คุณบอกว่าเพราะน่ะครับ"

เธอยิ้มมุมปาก

รุ่งทำจมูกหึ่งเล็กน้อย เขาจับสังเกตุได้ว่า เธอติดการยิ้มด้วยมุมปาก ดูกวน ๆ แถมยังพูดน้อย ยิ่งทำให้บุคลิกของเธอกวนใจมากยิ่งขึ้น

"มันก็เพราะทั้งอัลบั้ม ลองร้องท่อนสร้อยสิ เผื่อจะจำได้"

โชเฟอร์พยามนึกถึงท่อนสร้อย เขาจำทำนองได้ แต่นึกคำร้องท่อนสร้อยไม่ออก

"ผมจำได้แต่ประโยคแรก ที่ขึ้นต้นว่า Hey dear...you know I hate to go..."

เธอมีสีหน้าครุ่นคิด แล้วถามขึ้น

"ฟันปาร์คที่นี่ปิดกี่โมงคะ ?"

รุ่งตอบ

"ทุ่มนึงก็ต้องพยายามให้แขกออกให้หมดแล้วครับ เพราะฟ้ามืดแล้วก็จะไม่ปลอดภัย ยิ่งถ้ามีเด็กด้วยก็อาจจะพลัดหลง"

หลังจากนั้นก็ไม่มีคำสนทนาใด ๆ ออกมาจากปากของสาววีไอพี

กลิ่นน้ำหอมจาง ๆ ของเธอ ปลิวมาแตะจมูกโชเฟอร์เป็นพัก ๆ

รถคลับแล่นผ่านโซนเครื่องเล่นต่าง ๆ บางโซนยังมีไฟเปิดส่องอยู่ บางโซนก็ปิดไฟแล้ว

พนักงานรักษาความปลอดภัยกลุ่มใหญ่ เพิ่งเสร็จจากการประชุมสนามที่หน้าโซนร้านอาหาร A2 เริ่มกระจายกำลัง แยกย้ายไปประจำตามจุดต่าง ๆ

ลมเย็นแห่งคิมหันต์ตอนค่ำ พัดเอื่อย ๆ มาเป็นระยะ ๆ

รถคลับค่อย ๆ แล่นมาถึงบริเวณหน้าโถงรับแขกติดแอร์

รุ่งจอดรถสนิทในบริวเณที่จอดรถคลับนอกห้องโถง

แขกวีไอพีสาว ก้าวลงจากรถลงมายืน

เธอยื่นหน้าเข้ามา แล้วพูดช้า ๆ

"I will always love you like I do
The song is fading still it's true
When I'm here beside you"

รุ่งฟังเข้าใจทุกประโยค เขาแปลภาษาอังกฤษที่ได้ยินในสมองได้อย่างฉับพลัน

'ฉันจะรักเธอเสมอ เหมือนกับที่ฉันรัก

ถึงแม้เสียงเพลงจะจางหายไป แต่ ในขณะนี้ ที่ฉันอยู่เคียงข้างเธอตรงนี้

ความรักของฉัน มันก็ยังเป็นจริงเสมอ'

รุ่งรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก

สาววีไอพีส่งยิ้มให้แล้วหมุนตัวเดินจากไป

หรือว่า ... พลัง 4.5 G Force ของ ฟลอร์เลสโคสเตอร์ ทำให้สมองของหญิงวีไอพีคนนี้ เลอะเลือนไปแล้ว ?

ความฮ็อตของเขาได้พุ่งพล่านร้อนแรงอย่างประมาณไม่ได้เพียงนี้เชียว !

เพียงชั่วห้า-หกนาทีที่นั่งเคียงข้างกัน ก็ทำให้สาวสารภาพรักกับเขาเป็นภาษาอังกฤษได้

รอยยิ้มผุดออกมาจากใบหน้า เขาหัวเราะเบา ๆ

"รุ่ง !"

เสียงเรียกของผู้ชาย ทำให้รุ่งต้องหันไปมอง

ผู้ชายใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีเทา กางเกงแสล็คสีกรมท่า ยืนท้าวเอวอยู่ไม่ไกลจากรถคลับ

"พี่ธรรม์ !"

ธรรม์เดินตรงมาที่รถคลับ

รุ่งลงจากรถคลับมายืน ยกมือไหว้

"สวัสดีครับ พี่ธรรม์มาประชุมเหรอครับ ?"

ธรรม์ยกมือรับไหว้

"เปล่า ! คุณน้อยเชิญพี่มาดูเครื่องเล่นใหม่ที่จะเปิดตัวเดือนหน้า พี่เลยชวนเพื่อนมาด้วย โน่นไง !"

ธรรม์ชี้มือออกไป

รุ่งมองไปตามที่มือชี้

สาวสายเดี่ยววีไอพี กำลังเดินกลับมาหาชายทั้งคู่

ธรรม์กวักมือเรียก

"มา เดี๋ยวแนะนำให้รู้จัก นี่รุ่ง เป็นหลานชายคนโตของไตรสรณ์ เขาเป็นพนักงานที่ฟันปาร์คนี่"

คราวนี้ สาววีไอพีกลับเป็นฝ่ายยกมือขึ้นไหว้

รุ่งรีบยกมือไหว้กลับ

เขากระพริบตาถี่ ๆ แล้วพูดกับเพื่อนของธรรม์อย่างตะกุกตะกัก

"เอ่อ... แล้ว เมื่อกี๊ ที่คุณพูดตอนลงจากรถ เอ่อ... ผมค่อนข้างงง"

ธรรม์เลิกคิ้ว

"อ้าว ! รู้จักกันแล้วเหรอ คุณหงส์ ?"

สาววีไอพีส่งยิ้มมุมปากให้รุ่ง

"ช่วงสร้อยไง ! นึกออกหรือยัง ?"

__________________________________________________________________________________________

โดย วีรยาติ

1, 2 <อ่านหน้า

กลับขึ้นด้านบน

พ็อคเก็ตบุคนิยายหมอเถื่อน เล่ม 2 - 4 เปิดให้จองล่วงหน้าแล้ว อ่านรายละเอียดได้ที่นี่

อ่านตอนต่อไป

อ่านตอนอื่น

สมัครสมาชิก เว๊บบอร์ดที่นี่ (หากไม่สมัครสมาชิก จะโหวต หรือ แสดงความคิดเห็นไม่ได้) และ

อ่าน หรือ แสดงความคิดเห็นที่นี่