 |
| ||||||
| |||||||
สั่งซื้อ หนังสือนิยาย 'หมอเถื่อน' รวมเล่มฉบับแรก ราคา 380 บาท เป็นวันที่สามแล้ว ที่อาจารย์เก่ง ... หมอเถื่อนที่เคยถูกรายการโทรทัศน์กล่าวหา ถูกรับมาบำบัดอาการของสิงห์ต้าลู่ที่เรือนไม้ บุคลิกที่เรียบง่าย การแต่งกายแบบชาวบ้านธรรมดา บวกกับสำเนียงภาษาถิ่นที่มีเสียงเหน่อปนอยู่ในแทบทุกประโยค แอนดี้นั่งบนเก้าอี้ ยืดแผ่นหลังตรง นัยน์ตาสองข้างปิดสนิท เขากำลังสร้างมโนภาพตามที่อาจารย์เก่งแนะนำ อาจารย์นั่งอยู่ข้างหลัง ห่างกับตัวคนไข้ประมาณครึ่งเมตร มือทั้งสองของหมอเถื่อน เหยียดออกวนเวียนอยู่บริเวณ "คุณแอนดี้ ค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจ นึกถึงแสงสว่างที่จักระหนึ่งไว้ตลอดนะครับ เดี๋ยวพอนาฬิกาปลุกดังขึ้นแล้ว ค่อย ๆ ลืมตา" คนไข้ผงกหัว เป็นสัญญาณว่าเข้าใจเป็นอย่างดี 'ตี๊ด ๆๆๆๆ' เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น คนป่วยค่อย ๆ ลืมตา แล้วหันมายกมือไหว้คุณหมอ อาจารย์เก่งยกมือรับไหว้ แอนดี้ถามขึ้น "วันนี้อาการของผมดีขึ้นกว่าเมื่อวานอีกใช่มั้ยครับ ?" คุณหมอหัวเราะ "คุณแอนดี้รู้สึกแบบนั้นหรือเปล่าล่ะ ?" คนไข้พยักหน้า "ใช่ครับ การกระตุ้นจักระจุดนี้ มันสำคัญมากเลยสิครับ" หมอเถื่อนพยักหน้า "ใช่ สำคัญมาก จักระหนึ่งนี่เป็นพลังชีวิต เมื่อจักระหนึ่งฟื้นเร็ว จักระอื่น ๆ ก็จะได้พลังตามไปด้วย ผมถึงใช้เวลาฟื้นจักระหนึ่งถึงสามวัน "ครับ เช้านี้ ผมเริ่มทานอาหารแล้วรู้สึกว่าอร่อย" "ครับ ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป เวลาจักระหนึ่งหมดพลัง เราก็จะหมดพลังทางเพศไปด้วย เห็นสาวสวย ๆ งาม ๆ เราก็ไม่สนใจ ไม่ได้ทำให้เราสดใส "ผมน่ะ หมดความรู้สึกเรื่องนั้นมาหลายเดือนแล้ว แต่เมื่อเช้าตื่นนอน ผมรู้สึกว่ามันเริ่มกลับมา ครั้งต่อไป อาจารย์ยังมีเวลามาที่นี่ได้หรือเปล่าครับ ? "พรุ่งนี้กับวันมะรืน ผมไม่ว่าง ต้องไปดูสถานที่กับเลขาแอ๊ด เขาไปได้ที่ที่กาญจนบุรี อยากให้ผมไปเปิดศูนย์ที่นั่น "ไม่ได้กำหนดวันแน่นอนหรอกครับ รอแค่ว่าถ้าอาการดีขึ้น ผมก็ต้องไปศึกษาก่อนบวชที่ต่างจังหวัด วัดนี้ ถ้าไม่ผ่านขั้นตอนนี้ เขาก็ไม่รับบวช" อาจารย์เก่งใช้สายตาสำรวจร่างกายของคนไข้แบบผ่าน ๆ อีกครั้ง "อือ... น้องผู้หญิงคนนั้น ชื่อ อะไรนะ ?" "ญาครับ ชื่อญา" "อือ... ธรรมดาเวลาผมบำบัดคนที่เป็นไวรัสอย่างเดียว เขาจะไม่หมดพลังมากขนาดนี้ แต่เชื้อรานี่ ถือว่าร้ายกาจมาก น้องคนนี้เค้ามีวิชาดีนะ อาจารย์เก่งพูดด้วยความเชื่อมั่น สำเนียงเหน่อ ๆ ของเขา ไม่ทำให้คนฟังรู้สึกว่าเขากำลังโอ้อวดใด ๆ แอนดี้ถามขึ้น "ครูของอาจารย์เก่ง ท่านอายุเท่าไหร่แล้วครับ ?" หมอเถื่อนหัวเราะเสียงดัง "ครูของผมเหรอ ไม่ใช่คนหรอก ท่านเป็นฤาษี จะได้สูตรจากท่าน ต้องนั่งสมาธิถามเอา" แอนดี้พยักหน้ารับรู้ หากเป็นเมื่อก่อนนี้ เรื่องเหล่านี้คงจัดว่าเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับเขา ชะตาชีวิตได้พาเขามาไกลจนแทบจะลบ "แล้วคืนนี้ ผมต้องทำสมาธิเหมือนเดิมหรือเปล่าครับ ?" "คืนนี้ไม่ต้อง เว้นคืนนึง ถ้ารู้สึกว่าเริ่มมีกำลังเพิ่มขึ้น ก็ให้เดินเยอะ ๆ หน่อย หาอะไรพักผ่อนหย่อนใจ คุณน่ะ แอนดี้พยักหน้ารับรู้ วิธีการบำบัดของอาจารย์เก่งเป็นประสบการณ์ที่มีค่าสำหรับชีวิตเขา เขาคือผู้ที่ไม่เคยใส่ใจกับเรื่องสุขภาพมาก่อน แต่หากนับตั้งแต่คืนที่เขาสิ้นลมหายใจไปบนเตียง ทุกอย่างที่เขาได้ประสบพบเจอหลังจากนั้น คือ โลกใบใหม่ทั้งสิ้น ... การตาย การระลึกอดีต คนที่เคยผูกพันในอดีต ตัวตนในอดีตของเขา... *************************************************************************************
อาหารมื้อเย็น... เป็นอีกมื้อที่คนป่วยได้รับรู้ถึงความอร่อย คงเป็นเพราะกระเพาะที่เริ่มผลิตน้ำย่อยได้เป็นปกติ เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนเมื่อวันก่อน มีความรู้สึกครืดคราดในท้อง ประสาทที่ปรับตัวฟื้นฟูขึ้นอย่างเห็นได้ชัดอีกหนึ่ง คือ ประสาทการดมกลิ่น กลิ่นของอาหารที่เคยทำให้เขารู้สึกเหม็นคาว แอนดี้ เดินออกมาที่ระเบียงด้านหลังของเรือนไม้ ยืนมองไปยังสวนต้นไม้ข้างหน้า พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน แต่อากาศเริ่มเปลี่ยน อุณหภูมิลดลง กลิ่นของลมหนาวที่โชยมา พัดพาความคิดของเขา ย้อนกลับไปในอดีต ลมเย็นที่พัดมาเอื่อย ๆ หอบความคิดของแอนดี้ย้อนกลับมาหยุดอยู่ที่ ...ทุ่งสายฮั้ง เชิงดอยปูเข้า กลิ่นน้ำอบที่ถูกปรุงด้วยดอกไม้นานาชนิด โชยมาจากกายของแม่หญิงนวล แม่หญิงอยู่ในชุดสไบเฉียงพาดบ่าด้านซ้าย ปล่อยให้ไหล่ด้านขวาปลือยเห็นกระดูกไหปล้าร้า และ ผิวเนื้อที่นวลผ่อง ผมที่ยาวสลวยถูกรวบมัดไว้ด้านหลัง และ ปักไว้ด้วยปิ่นทอง หนุ่มสิงห์เดินมาหยุดที่ข้างหลัง ห่างจากแม่หญิงสามก้าว
ลมเย็นปะทะหน้าแอนดี้อีกครั้ง เขาหันหลังกลับ แล้วเดินเข้ามาในเรือนไม้ ฮอร์โมนในร่างกายคงเริ่มกลับมาทำงานเป็นปกติ ตามที่อาจารย์เก่งได้อธิบายไว้ ความรู้สึกที่มีต่อแม่หญิงในอดีตถึงได้ทวีความรุนแรงมากขึ้นในตอนนี้ ก็เพียงแค่จ้องนัยน์ตาเธอ แล้วเล่าทุกอย่างที่เขารู้ตามความเป็นจริง ทุกสิ่งทุกอย่างก็อาจจะลงเอยด้วยดี จะมีประโยชน์อะไร กับการวางตัวเป็นลูกผู้ชาย ให้คนอื่นแย่งเธอไป แล้วเก็บความรู้สึกที่มีไว้ บอกเธอในวันที่สายเสียแล้ว จะมีประโยชน์อะไร ****************************************************************************************************************** อ่านหน้าต่อไป >
|
|||||||
 |
|||||||
 |
|||||||
