การถามสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วในอดีตแม่นยำกว่าการถามถึงอนาคต
ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะ อดีตคือสิ่งที่เกิดไปแล้ว ไม่เปลี่ยนแปลงแล้ว
แต่สิ่งที่เป็นอนาคตยังสามารถเปลี่ยนแปลงได้ เช่น สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป
การเปลี่ยนใจ หรือ ความคิดอิสระ (Free Will) ที่สามารถแปรผันไปได้ไม่แน่นอน 

แม้ว่าเราสามารถถามถึงอนาคต และ อ่านจิตของบุคคลที่เกี่ยวข้องผ่านเพนดูลั่ม มันก็ยังไม่แน่นอนอยู่ดี

เมื่อ Diane ได้มีโอกาสทำงานร่วมกับเทพผู้ควบคุมกฎแห่งกรรม (Lords of Karma) เทพได้บอกให้เธอมุ่งไปที่ปัจจุบัน และอดีต

การเยียวยารักษา (ไม่ใช่การแก้ไขอดีตนะ) สิ่งที่เกิดกำลังเกิดขึ้นในปัจจุบัน และ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วในอดีต จะเปลี่ยนอนาคตโดยอัตโนมัติ ซึ่งเป็นไปตามหลักของเหตุปัจจัย (Causal Conditions)

เทพไม่ยินดีที่จะรับการขอปลดปล่อยกรรมที่มุ่งไปที่อนาคตโดยตรง

การพยากรณ์ถึงเหตุการณ์ข้างหน้าเป็นสิ่งที่เป็นไปได้สำหรับเพนดูลั่ม มันเป็นสิ่งที่ Diane ทำอยู่บ่อยๆ สิ่งสำคัญก็คือ ต้องตระหนักว่าความแม่นยำจะลดลงเสมอถ้าเป็นคำถามถึงอนาคต

มันเป็นแง่มุมหนึ่งของการใช้เพนดูลั่มซึ่งคุณควรจะรับรู้เอาไว้ และ รอคอยจนกว่าคุณมีประสบการณ์มากพอ และ มีชาวโลกทิพย์ชั้นสูงสุดมาทำงานร่วมกับคุณ

ไม่ใช่เทพทุกองค์จะยินยอมให้ข้อมูลอนาคตแก่คุณ ดังนั้นหากคุณพยากรณ์อนาคต จงรับทราบข้อจำกัดนี้ไว้ และ ถ้าคุณพยากรณ์อนาคตของคนอื่น คุณจะต้องรักษาจริยธรรมอย่างเคร่งครัดโดยการอธิบายถึงข้อจำกัดนี้โดยละเอียด พร้อม ๆ ไปกับการรักษาความลับส่วนบุคคล ข้อมูลส่วนตัวของผู้ใดที่คุณได้รับมา

คุณจะต้องบอกกับผู้นั้นและผู้นั้นเท่านั้นผู้อื่นไม่มีสิทธิ์ที่จะได้รับรู้

ในลักษณะเดียวกับการได้มาซึ่งข้อมูลด้านเวลา ดังเช่นวันเกิดที่แน่นอนของไทเกอร์ คุณสามารถได้ข้อมูลที่เป็นจำนวน เปอร์เซ็นต์ ปริมาณ หรือ ค่าวัดใด ๆ

เช่นกัน ถ้าคุณต้องการทราบว่าของบางสิ่งใกล้เสร็จแล้วหรือยัง คุณสามารถถามได้ทั้งในเชิงของเวลา และ ในเชิงของปริมาณ

การถามเพื่อหาข้อมูลตัวเลขเช่นนี้ คุณควรใช้คำว่า “มากกว่า” “น้อยกว่า” ในคำถามของคุณ

“โครงการสำเร็จไปมากกว่า 75% แล้วใช่ไหม ? ” ถ้า “ใช่” ถามต่อว่า มันมากกว่า 80% ไหม

ถ้าคำตอบเป็น “ไม่”  ก็แสดงว่าคำตอบก็ต้องอยู่ระหว่าง 75% - 80%

ถ้าคุณต้องการความละเอียดมากกว่านี้  ก็ใช้การถามโดยไล่ตัวเลขไปทีละตัว จนกว่าจะได้รับคำตอบว่า “ใช่”

 Diane อยากให้คุณลองไปช็อปปิ้งกับเพนดูลั่ม !

สำหรับเธอแล้วแล้ว มันสร้างประสบการณ์แปลกใหม่ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างมากมาย

ถ้าคุณมีสิ่งที่คุณต้องการ และ คุณถามเพนดูลั่มว่าควรจะซื้อมันหรือไม่ ให้คุณพึงระวังโดยขจัดความรู้สึก และ ความปรารถนาต่าง ๆ ออกไปในขณะที่ถามคำถาม ซึ่งถ้าคุณสามารถทำจิตใจให้สงบไม่มีอารมณ์ใด ๆ มาเกี่ยวข้อง คุณอาจจะได้ในสิ่งที่ดีกว่าสิ่งที่คุณต้องการในทีแรกด้วยซ้ำไป

หรือ คุณอาจจะไม่ต้องซื้อในสิ่งของที่คุณภาพต่ำ หรือ ไม่เหมาะกับคุณ หรือไม่ ก็ช่วยหลีกเลี่ยงการใช้จ่ายที่มากเกินที่จะทำให้คุณต้องเสียใจในภายหลัง

Brede นั้นชอบการช็อปปิ้งมาก และ Diane ก็ให้สิทธิ์เธอในการบรรเลงอย่างเต็มที่ โดยครั้งหนึ่งเธอให้ Brede เลือกของในการตกแต่งบ้านทั้งหมด Brede เลือก ผ้าขนหนู วอลล์เปเปอร์ เฟอร์นิเจอร์ คริสตัล และ ของต่างๆ ที่ Diane ตกลงซื้อกลับบ้านมาทุกอย่างในครั้งนั้น

Diane ไม่เคยรู้สึกผิดหวังในของที่ Brede เลือกมาเลย กล่าวได้ว่ารสนิยมของ Brede ดีกว่าของ Diane อย่างเห็นได้ชัด (ยกเว้นที่ Brede ชอบแบ็คแพ็ค และกระเป๋าเดินทางสีแดงแปร๊ด และ ห้อยร้อยด้วยกระดิ่งอันเล็ก ๆ ในขณะที่ Diane เธอชอบของที่เรียบกว่านั้น และ สีฟ้า)

ต่อไปจะเป็นเหตุการณ์ในร้านที่ Diane พานางฟ้าไปช็อปปิ้ง

เธอถือเพนดูลั่มในมือ จ่ออยู่เหนือสินค้าที่เป็นทางเลือกต่าง ๆ แล้วรอการอนุมัติจาก Brede

ในกรณีที่คำตอบเป็น “ใช่” Diane อาจถามต่อไปว่า “มันแพงเกินไปหรือไม่ ?” “ฉันมีเงินพอที่จะซื้อมันในตอนนี้หรือไม่ ?”

เมื่อ Brede มาอยู่กับ Diane เต็มตัวแล้ว Diane สามารถสื่อสารกับ Brede (ทางจิต) ได้โดยตรง

ในครานั้น Brede ต้องการของบางอย่างที่ Diane คิดว่ามันมีราคาแพงเกินไป Diane บอก Brede ไปเช่นนั้น และ คำตอบก็คือ

“เธอสามารถให้แผ่นกระดาษสีฟ้านั้นแก่ทางร้าน!” (การจ่ายเป็นเช็ค)

ซึ่ง Diane ต้องอธิบายแก่ Brede ว่าสมุดเช็คทำงานยังไง เราต้องมีเงินในบัญชีก่อนถึงจะสามารถจ่ายเป็นเช็คได้

ในที่สุดเธอก็เข้าใจหลักการ และ เมื่อนางฟ้าองค์หนึ่งเข้าใจองค์อื่น ๆ ก็จะเข้าใจด้วยเช่นกัน เพราะพวกเธอมีองค์ความรู้ร่วมกัน

ถ้าเทพของคุณต้องการจะซื้ออะไรที่คุณไม่อยากซื้อ การตัดสินใจย่อมต้องเป็นของคุณ (ก็คุณนี่ที่เป็นเจ้าของกระดาษแผ่นสีฟ้านั่น)ใช้สามัญสำนึกของคุณเองในเรื่องนี้แค่เปิดโอกาสการเล่นสนุกๆบ้างก็เท่านั้น

จากประสบการณ์ของ Diane นางฟ้าทุกองค์ชอบการช็อปปิ้ง !

พวกเธอคิดว่า มันเป็นสิ่งวิเศษที่สามารถหยิบของที่ชอบ แล้วเอากลับบ้าน และ พวกเธอก็ชอบการมีของให้เลือก ที่หลากหลายละลานตาด้วย

พวกเธอชอบการซื้อของทางแคตาล็อกด้วย คิดว่ามันช่างวิเศษที่สามารถเลือกของจากแคตาล็อก แล้วอีกสองสามวันมันก็ส่งมา ถึงบ้าน

วัตถุสิ่งของ เป็นสิ่งที่ใหม่สำหรับเทพ และ พวกเธอก็ใคร่รู้เกี่ยวกับมัน

เรารู้เกี่ยวกับโลกของเทพน้อยเพียงไร พวกเธอทั้งหลายก็รู้เกี่ยวกับโลกของเราน้อยเช่นกัน   

Brede มักพา Diane ไปพบกับของที่กำลัง Sales อยู่ เธอชอบซื้อช็อคโกแล็ตกล่องในช่วงหลังวันหยุดยาว เพราะ พวกขนมหวานจะลดครึ่งราคา

วิธีการคิดของเธอคือ “ถ้าหากว่ามันขายครึ่งราคาเราก็สามารถซื้อมันได้มากเป็นสองเท่า”

หยิบเพนดูลั่ม และ พานางฟ้าสักองค์ไปด้วย

คุณไม่มีทางรู้เลยว่าคุณจะกลับมาบ้านพร้อมอะไรบ้าง

วันหนึ่ง Diane เคยไปช็อปปิ้งพร้อมกับนางฟ้าโขยงหนึ่ง ถ้าเราจะใช้ลักษณะนามอย่างนั้นกับนางฟ้าได้ และ พวกเธอก็กลับบ้านพร้อมกลับเทียนไขมากมายที่มีมูลค่ารวมถึง 45 ดอลลาร์

ไม่มีแม้แต่องค์เดียวที่คิดว่านั่นเป็นการกระทำที่เกินไป !

เทพของคุณจะดึงคุณไปสู่สิ่งที่เธอสนใจจะซื้อ ซึ่งคุณก็จะรู้เอง

คำถามแรกที่คุณควรจะถามอาจจะเป็น “เธอสนใจที่จะดูสิ่งนี้ใช่ไหม ?”

จากนั้นก็ “เธอสนใจที่จะซื้อมันสักอันหนึ่งใช่ไหม ?” (เธออาจต้องการมากกว่าอันหนึ่งก็ได้)

เมื่อ Brede ได้ดูของที่สนใจจนครบแล้ว  Diane ก็จะกลับมาที่ตะกร้าช็อปปิ้ง และ ถามว่า “บอกฉันสิว่าชิ้นไหนที่เราจำเป็นต้องซื้อจริง ๆ ?” แล้ว Diane ก็จะจับของในตะกร้าทีละชิ้นด้วยมือซ้าย และ ถือเพนดูลั่มในมือขวา ถามว่า “เธอต้องการที่จะซื้อสิ่งนี้ในตอนนี้เลยใช่ไหม ? ”

อาจจะมีของบางชิ้นที่สามารถนำกลับไปคืนที่ได้

ต่อไป Diane ก็อาจจะถามว่า “ฉันควรจ่ายด้วยเช็คไหม ?” หรือ “ฉันควรจะจ่ายด้วยเงินสดไหม ?”

เทพธิดาของเธอจะให้คำตอบได้เสมอ และไม่เคยเรียกร้องสิ่งที่แพงเกินไป หรือ ขอซื้อในตอนที่ Diane ไม่มีเงิน

ครั้งหนึ่ง Diane ไปร้านของเล่นแล้วต้องเดินอยู่หลายชั่วโมง ดูเหมือน Brede ต้องการดูทุกสิ่ง และ เมื่อ Diane ถามว่าเธอมองหาอะไร เธอบอกว่าเธอกำลังเก็บข้อมูลอยู่

ในที่สุดหลังจากที่เดินสามรอบเต็ม Brede เลือกของเล่นที่ดูแปลกมาชุดหนึ่ง แต่ราคารวม ๆ กันแล้วก็ไม่สูงนัก

Diane ค่อนข้างขบขันกับ Brede แต่ก็ยอมซื้อมา เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้ว Brede ก็บอกว่าของเล่นแต่ละชิ้นควรจะมอบให้ใครในช่วง Solstice (เข้าใจว่าเป็นช่วงก่อนคริสตมาสเล็กน้อย) ซึ่งก็อีกตั้ง 6 เดือนข้างหน้า ยกเว้นของที่ดูประหลาดที่สุด ซึ่งคือผลไม้หลากหลายชนิดทำด้วยพลาสติก 1 เซ็ต

ผลไม้นี้สำหรับ Kali สุนัขของ Diane ซึ่งปลื้มกับของเล่นชิ้นนี้จนแทบคลั่ง

ของเล่นชิ้นอื่น ๆ ก็กระจายไปสู่ลูกของเพื่อน ๆ ซึ่งต่างพากันสงสัยว่า Diane รู้ได้อย่างไรว่าเด็ก ๆ เหล่านั้นอยากได้ของเล่นพวกนี้อยู่จริง ๆ

อีกครั้งหนึ่งในซูเปอร์มาร์เก็ต Brede ต้องการฉลองดินเนอร์ เธอจึงพา Diane มาที่ชั้นวางสลัดเป็นที่แรก เมื่อหยิบใส่ตะกร้าแล้วก็ไปที่แผนกขายปลา

เธอต้องการอะไรบางอย่างที่ Diane ไม่รู้จัก จนกระทั่งเธอสื่อทางเพนดูลั่มไปที่กุ้งลอบสเตอร์ตัวใหญ่สีแดง ปรุงสุกเรียบร้อย

Diane แทบไม่เชื่อว่า Brede จะต้องการของแบบนี้ แต่เพนดูลั่มก็หมุนอย่างแข็งขัน ให้สัญญาณว่า “ใช่”

เมื่อได้ทุกอย่างครบ Diane ถามซ้ำอีกหลายรอบเพื่อจะเอากุ้งลอบสเตอร์ไปคืนที่เดิม แต่คำตอบก็ยังเป็น “ไม่ใช่” ทุกครั้งไป

ในที่สุดเธอก็ต้องซื้อกลับมาบ้าน และ เนื่องจากไม่เคยกินมาก่อน Diane ต้องโทรไปถามเพื่อนถึงวิธีการ   

Diane ถาม Brede ในระหว่างที่รับประทานว่า

“ทำไมถึงต้องการลอบสเตอร์ เธอไม่เคยให้ฉันกินอะไรที่ดูเหมือนยังมีชีวิตอยู่นี่ ?”

จริง ๆ แล้ว Diane ไม่ได้ทานเนื้อสัตว์มายี่สิบปีแล้ว ตั้งแต่ที่ Brede มาอยู่ด้วย จะกินบ้างก็แค่ปลา ครั้งนี้ Diane ได้ยินคำตอบอย่างชัดเจนว่า

“ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นแค่แมลงปีกแข็งตัวใหญ่เท่านั้น” และ Brede ก็ค่อนข้างมีความสุขกับการฉลองดินเนอร์ของ “เธอ”

Diane ใช้เพนดูลั่มช่วยในการเขียนหนังสือ เธอจะถือเพนดูลั่มไว้ข้างหน้าตลอดเวลาในขณะที่เขียน ใช้เพื่อถามว่าควรจะเขียนต่อ หรือ หยุด เขียนเพิ่มในหัวข้อนี้ หรือ เขียนต่อในหัวข้อต่อไป หรือ ย้ายบางส่วนไปที่ย่อหน้าถัดไป หรือว่า ควรจะใส่ตัวอย่างเป็นการเฉพาะหรือไม่

คำถามที่ใช้อาจจะเป็น “ฉันควรจะหยุดและพักตอนนี้หรือไม่ ?” “คืนนี้ฉันเหนื่อยเกินไปที่จะเขียนต่อใช่ไหม ? ” “ประโยคนี้เหมาะกับย่อหน้าที่แล้วมากกว่าใช่ไหม ? ”

นอกจากนี้ยังใช้เพนดูลั่มในการตรวจทานต้นฉบับอีกด้วย เช่นถาม Brede ว่า ควรจะขึ้นย่อหน้าใหม่ไหม เปลี่ยนถ้อยคำดีไหม เปลี่ยนเป็นอะไรดี เติมหรือตัดเครื่องหมายลูกน้ำ และ บางครั้งแม้แต่ใช้ช่วยให้สะกดคำได้ถูกต้อง   

การทำแบบนี้ Diane จะใช้สมาธิไปกับสิ่งที่กำลังตรวจ มองไปที่หน้าหนังสือ แทนที่จะมองไปที่เพนดูลั่ม เธอจะถือเพนดูลั่มไว้ในขณะที่พิจารณาแต่ละบรรทัด ถ้ามีสิ่งใดที่ต้องแก้ไข เพนดูลั่มจะแกว่ง “ไม่ใช่” ที่จุดนั้น

Diane ก็จะคิดว่าจะแก้ไขอย่างไร เมื่อเธอนึกถึงคำหรือประโยคที่ใช่ เพนดูลั่มก็จะแกว่ง “ใช่”

แต่ละเล่มที่เขียนออกมานั้น Brede ไม่ได้ช่วยแต่เพียงแนะแนวทางเท่านั้น หากทว่าช่วยในการเขียน และ ตรวจแต่ละคำ แต่ละบรรทัดผ่านเพนดูลั่ม

เล่มนี้เป็นเล่มที่ 24 แล้วที่ Brede กับ Dianeได้ร่วมกันเขียนหนังสือด้วยวิธีดังกล่าวและทั้งสองก็ได้เรียนรู้ที่จะทำงานสอดประสานกันอย่างดีเยี่ยม

คุณก็สามารถทำงานร่วมกับเทพของคุณเพื่อร่วมสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ เช่นกัน อาจจะลองผิดลองถูกบ้าง แต่คุณก็จะเรียนรู้วิธีตั้งคำถามกับเพนดูลั่ม คุณจะรู้เองว่าแบบไหนใช้ไม่ได้ แบบไหนใช้ได้ และ ให้ข้อมูลอย่างที่ต้องการ

ขอเพียงแต่คุณจำให้มั่นว่าเทพจะใช้ทุกคำในคำถามของคุณอย่างตรงตัว คำต่อคำ (Literally) ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในใจแต่ไม่ได้ถามออกมา คุณก็จะทำได้แล้ว

คุณจะถามอย่างกระชับ ชัดเจน ไม่มีวลีที่กำกวม คุณจะถามทีละคำถาม และ เป็นประโยคที่เรียบง่ายไม่ซับซ้อน  เมื่อคุณ และ เทพของคุณเรียนรู้วิธีการทำงานร่วมกันดีแล้ว เธอจะดลใจให้คุณรู้ว่าจะถามอะไร และ ถามอย่างไรเอง ประโยคจะเข้ามาสู่ใจคุณ ไม่ว่าคุณจะได้ยินเธอพูดกับคุณหรือไม่

เท่าที่คุณต้องการก็คือการฝึกฝน ซึ่งหมายถึงการเฝ้าเพียรใช้อย่างไม่ลดละ ใช้เพนดูลั่มของคุณต่อไปเรื่อย ๆ คุยกับเทพผ่านจิตของคุณเอง เธอได้ยินคุณพูดเสมอ แม้ว่าคุณจะได้รับการตอบผ่านเพนดูลั่มเท่านั้น

ขอให้เธอช่วย และ เธอก็จะช่วยคุณ ให้ความเคารพต่อเทพ และ เคารพข้อมูลที่คุณได้รับมา ปฏิบัติต่อเพนดูลั่ม และ ใช้งานอย่างเคารพ เครื่องมือชิ้นนี้ทำให้คุณได้สื่อสารกับเทพ ได้ข้อมูล ได้เรียนรู้ และอื่น ๆ อีกมาก

__________________________________________________________________________________________

โดย (มิสเตอร์อลัน)

1, 2, 3 <อ่านหน้า

กลับขึ้นด้านบน

อ่านตอนต่อไป
อ่านตอนอื่น

สมัครสมาชิก เว๊บบอร์ดที่นี่ (หากไม่สมัครสมาชิก จะโหวต หรือ แสดงความคิดเห็นไม่ได้) และ

แสดงความคิดเห็นที่นี่